Sevgili okurlar, Enflasyondan anlamam, Para politikasından hiç anlamam. Benim bildiğim tek şey ticarettir. Alırsın bir bedelle, Satarsın bir kâr marjıyla, İşine bakarsın. Ama artık işler öyle gitmiyor. Aldığın ürünü satamıyorsun, Satsan yerine koyamıyorsun. Nakit para aramaktan ticaretine bakamıyorsun. Evet değerli okurlar, Son günlerde piyasaların en büyük sıkıntısının nakit paraya erişim olduğunu daha önce de dile getirmiştim. Ama artık iş o kadar çığırından çıktı ki, garip bir hâl aldı. Her gün insanlar birbirinden emanet para istiyor, Ve kimse nakit paraya ulaşamıyor. Arkadaş ortamları bile ciddi şekilde etkilendi bu durumdan… İnsanlar nakit bulamayınca, arkadaşlarından ödünç almaya başladı. Aslında sistem eskiden de böyleydi. Ama artık devir değişti. Çünkü eskiden ‘Söz’ün bir hükmü vardı, Şimdilerde maalesef yok. İnsanlar nakit paraya erişemeyince sözlerini de tutamıyor. Dolayısıyla eş-dost ilişkileri de bozuldu. Dedim ya; enflasyondan, para politikasından anlamam. Anladığım tek şey ticaret. Eskiden ticaret yaparken “Yaz deftere” denirdi. Bugün ise “Al gülüm, ver gülüm” anlayışına döndü işler. Artık insanlar kimseye güvenmiyor. Parası olan bile bu yüzden “Param yok” diyor. Uzağa gitmenize gerek yok, etrafınıza bakın. Arkadaşlar bile birbirleriyle konuşmaz oldu sırf bu yüzden. O nedenle yetkililerin bir an önce bu meseleyi ele alması, Rakamlar üzerinde konuşmayı bırakıp, Gerçek hayat üzerinden bir yol haritası çizmesi gerekiyor. Yoksa durum hiç de iç açıcı olmayacak. Hadi kalın sağlıcakla…