Bak çocuk… Sanatçıların sevgili değiştirdiği kadar konuşulmayacaksın. Siyasilerin yaptığı gaflar kadar üzerinde durulmayacak. 3 gün sonra unutulacak, sen acılar içinde kıvranırken başkaları normal hayatına devam edecek. Suriyelilere acındığı kadar sana acınmayacak. Kılıçdaroğlu’na yumruk atan adam gibi konuşulmayacaksın. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a hakaret edenler kadar gündem olmayacaksın. İmamoğlu’nun saati kadar değerin olmayacak. Yıldırım’ın İstanbul afişleri kadar haberler de yer almayacaksın. Soğan ve patates fiyatı kadar ismin hafızalara kazınmayacak… İşte buranın adı Türkiye… Yeni öğreneceksin bazılarına göre hayatı. Aslında sen dünyaya gözlerini açıp, 5 yaşına geldiğinde hayatın en acımasız olayıyla karşılaştın. Bu dünya da kimsenin çekmediği acıyı çektin. Kimsenin duyamayacağı çığlıkları kendi kulağında işittin. Kimsenin bilemeyeceği o pisliği bedeninde yaşadın. İşte bunları yaşadığın yer Türkiye… Senin hayatını idame ettirmeye çalışacağın yer burası. 3 gün konuşulacak, 3 gün hatırlanacak, 3 gün anılacak, Ve sonra unutulacaksın. Belki toplumsal bir olayda adın geçecek. Ama yine de unutulacaksın. Yanında annen ve baban olacak. Hayatın boyunca sen bu acıyı yaşarken, Kimse olmayacak yanında. Gözlerinden boncuk boncuk yaşlar akacak, Yüreğin kanayacak, Haykırmak isteyeceksin, Sesin çıkmayacak, Bağırmak isteyeceksin, Elin ağzını kapatacak. Kimse duymasın isteyeceksin, Sokağa çıkmayacaksın belki, Utanacaksın. Ama sen utanma çocuk… Asıl utanması gerekenler; Sana bu ıstırabı çektirenler, Asıl utanması gerekenler; Bu ülkede idamı kaldıranlar, Asıl utanması gerekenler Bu ülkede adaletin terazisiyle oynayanlardır. Anladın mı çocuk… Sen üzülme, Sen sıkma o güzel yüreğini… Elbet bir gün buraya da adalet gelecek… Elbet bu ülke de bir gün adalet ile anılacak…