Yahu arkadaş, Bu ülkede niye kimse üzerine elzem yani vazife olmayan işlere karışmayı marifet sayar. Kardeşim ben gazeteciyim. Toplumun bilinçlenmesi açısından görevimi layıkıyla yapmaya çalışırım, Eksiklerim olur, Hatalarımda olabilir, Fakat üstüme elzem olmayan işe karışmam. Memur memurluğunu yapacak, Amir amirliğini yapacak... Memur amirin işine karışamaz. Adı üstünde amir amirdir. Herkes amir olabilir mi? Hayır tabi ki, Bakın değerli okurlar... Toplumda bir göz taraması yapalım... Şöyle çevremize bir bakalım.... Bizim toplumumuzda herkes her işten anlıyor, Siyasetçinin işi siyaset, Memurun işi memurluk, Çalışanın görevi işine önem göstermek, Ama sorsan bizde herkes bir şeyin filozofu... Herkesin bir uzmanlık olur, Başka bir konuda sadece bilgi sahibi olabilir. Bilgi sahibi olmak o konuyu derinden bilmesine neden olamaz. Diyorum ya herkes işini yapsa, Bu toplumda ne kavga olur ne de gürültü... İnsan idare etmek zor zanaattır mesela, Herkes idareci olabilir mi? Kesinlikle hayır, Peki ya herkes lider olabilir mi? O da hayır. E daha ne o zaman kardeşim. Bilmediğiniz konu hakkında neden bol keseden sallıyorsunuz... Herkes neden kendi işi ile iştigal etmiyor. Ne geçiyor elinize, Bolca laf... Bu kadar dedikoduyu seven bir toplum nasıl olabiliyoruz. Bırakın bu işi, Herkes üzerine düşeni yapsın... Kimse bilmediği işe bulaşmasın... Yoksa o karıştığı iş üzerine çullanır kalır... Ne demiş atalarımız taşıyamayacağın yük altına girme, Eğer taşıyamayacağın yükün altına girersen o yükün altında kaybolup gidersin... Sonra da, Vay ben ne yaptım, Vay ben ne ettim diye sızlanıp durursun... O yükün altına girmeden aklını başına almalısın. Yoksa alimallah yanında yörende elini tutacak kimseyi bulamazsın... Hadi bakalım... Aklını başına alma zamanı...