Doksanlı yılların sonu… Ben eğitim camiasından emekliye ayrıldım. Kendime boşta kalmamak için bir meşguliyet olsun diye Kırtasiye dükkânı açtım. Benim dükkânın hemen yanında Mehmet Yaşar’ın temizlik maddeleriyle ilgili dükkânı vardı. Mehmet Yaşar bir gün yanıma gelerek “Hocam ben bir engelliler derneği açmak istiyorum” dedi. Bende” Mehmet iyide Bulancak da engelli var mı “ deyince; “var hocam, varda pek dışarı çıkmıyorlar” dedi. Ve ilk adımı atarak önce Engelliler Derneği tüzüğünü hazırladı.2004 yılında kuruldu. Daha sonra derneğe bir arsa temini için Belediye yardımı ile Fiskobirlik yanındaki arsayı temin etti.  Yine zamanın Belediye Başkanı ve Kaymakamı vasıtasıyla bu arsaya bir bina yaptırıp üye kayıtlarına başladı. İlk kayıtları otuz küsur engelli oldu. Bunlarla yapılan toplantıda seçimler yapılarak yönetim kurulu, denetleme kurulu gibi kurullar oluşturdu. Devamında bir de Bedensel Engelliler Spor Klübü kurarak bendensel engellilerinde spor yapabileceğini kanıtladı. Mehmet Yaşar birçok yerlere başvurarak engellilere, engelli arabaları ve ekipmanları temin etmeye başladı.İş imkanları için çalışmalar yaptı.Bir çok engelliye iş imkanı sağladı. Meğer Bulancak çevresinde ne kadar engelli vatandaşımız varmış. Hepsini dernek çatısı altında topladı. İşte Bulancak Engelliler Derneği böyle kuruldu. Bilmiyorum Bulancak Engelliler Derneği, kurucuları Mehmet Yaşar’ı her yıl anıp resmini de dernek binasına astılar mı? Yoksa çoktan unutulup gitti mi?