Ben bu tarz haberleri görünce hiçte şaşırıp kalmıyorum. Sadece bakıp bakıp, bunlar daha ne ki, diye içimden konuşuyorum. Eve giderken her akşam arkadaşın küçük marketine uğradığımda tv’ler de hep haberlere denk geliyorum. Şöyle bir bakıyorum ne var, ne yok, diye oooohooo neler olmuş neler bu güzel ülkemde! Bir yerde, bir sanayi sitesinin olduğu mahalle de, bir grup her akşam cümbüş yaparmış ve mahalleliye bundan gına gelmiş. Tabii mahalleliyi kimse iplemez olmuş ve onlarda haber kanallarına şikayet ederek bir çözüm bulunmasını istiyorlarmış. Gerçi cümbüş yapan gruptan(karılı kızlı erkekli bir hayli kişi var içlerinde görüntü de öyle görünüyor) bu vatandaşları takan yok. Onlar kendi kafalarına göre cümbüşe devam edip duruyor. Zerre miskal polis falan dinlemiyor ve emniyete gidip geldikten sonra, “vur patlasın, çal oynasın” bir yandan devam etmekte sakınca görmüyorlar haberden anladığım kadarıyla. Sonra bu haberin peşinden gelen haberde birisi bir sitedeki evine yemek söylemiş ve site görevlisi saat 23.00 geçti, diye içeri almayınca; yemek söyleyen kişi görevlinin olduğu yerin camını çerçevesini kırmak için saldırıyor ve kimsede bu kişiyi kolay kolay durduramıyor. Peki; bu kadar haber, olay, vaka neyin nesidir sizce? Bu ülkenin insanları top yekun kafayı mı yemiş, hepimizin bir tahtası mı eksik, bir yerden sonra kayış mı kopuyor bilende yok! Sadece bu iki haber değil hemen hemen her akşam bu tarz haberleri görmek ve izlemek sıradan oldu gibi. En ufak bir şeyde kendimiz adalet dağıtımı için var gücümüz ile işi çözmeye çalışıyoruz. Aslında olan biten, 1980’den sonra bu ülkenin insanını esir alan ve bundan kurtulmamızı engelleyen Amerikan hayat tarzının yer etmiş halinden başkası değil. Verdiler bize gazı, verdiler, şimdi ise içinden çıkılmaz olan bu b..tan durumun getirdiği nüveleri hep beraber izliyoruz, içinden geçiyoruz ve geleceğe doğru savrulup gidiyoruz. Bunu önleyecek bir yapının da şimdilik gözükmediği ve kişilerinde olmadığını söyleyebiliriz. İşimiz zor hem de çok zor!