Bilmeyen de biz gazetecilerin hep har gür ne varsa onu yazdığını sanır. Aslında öyle değildir.                Bizde yeri gelir güzel ve iyi olan şeyleri yazarız. (Tabii; her zaman demedik zaten, bazen dedik)                Salı günü Bulancak HEM ve Özel Güldeniz Eğt.ve Rehb.  Mrkz.'nin birlikte hazırladıkları 'Aşık Veysel Anma Programı'na gittim.                Bizleri bilmeyen dediğim gibi, sadece bu konularda ya da programlarda haber yapmak için buralara gittiğimizi zanneder. Ben pek öyle bakmam bu tür faaliyetlere ve sonuna kadar izlerim. Hele de özel eğitim alan bu öğrencilerin bu güzel işlere imza atmalarından son derece mutlu olurum. Onlarla bu programı hazırlayan ve büyük çaba harcayan öğretmenlerin de bu tür programlarda gösterdikleri gayretlerde unutulacak gibi değildir. Nerde ise aylarca emek sarf edilir ve sahneye çıkılır.                Birkaç kişi de olsa öğretmen ile birlikte sahnede bir şeyleri yapmak doğrusu güzel bir şeydir.                Kimin aklına gelmiş ise bravo demek gerekir. Bu zor şartlarda eğitim alan öğrencilerin türküleri okuması ve bunu başarmaları aileleri içinde çok hoş oldu.                Ülkemizin ve ilçemizdeki siyasi gündemden sıkılan insanlar için birebir bir programdı diyebilirim.                Sadece gündüz değil de; akşam üzeri daha fazla insanın izleyeceği bir saatte olsa daha fazla kişi salonda olurdu.                Belki acemilik, belki de bu çocukların başarılı olamayacağı düşüncesi etkili olmuştur.                Hiç gereği yoktur bu düşüncenin. Onlar eğlendi biz de mutlu olduk. Ne not verdik, ne de 'aman yapamamışsınız' diye bir anlayışımız oldu.                Sığ siyasi kaygıların olmadığı zamanların yüzü suyu hürmetine bu faaliyetleri her zaman yapmak lazımdır diyorum. Ne dersiniz sizde?