Bulancak’ta yakındığımız mevzuların başında elbette trafik gelir. Arabası olan olmayan herkesin mustarip olduğu tek konu budur gibi görünüyor. Nüfus 60bin, araç sayısı da aşağı yukarı kayıtsızı ile birlikte 20bin civarında vardır. Evden işe, işten eve, evden köye, köyden şehire derken Bulancak’ta yürümek için bile yer bırakmayan bir kalabalık var. 100metrelik yolu bile araba ile giden var. Helaya bile arabasını sokup hacet giderecek çok sayıda insan tanıyorum. Kaldırımda yürürken arabası ile üstünüze çıkacak az buz değil. İğne deliğinden geçeceğini bilse bu arabası olanlar onu da yapacaklar. Daha birkaç gün önce Hükümet caddesinde bir yere uğradım ve kenara park ettiğim(ne de havalı bir kelime ‘park ettiğim’, kendimi birden formula 1 pilotu sandım)bisikletimden su kabını alıp su içecektim. Su kabını alırken bisikletime birden bir titreme geldi ve kendini yola doğru attı. “Lan ne oluyor buna” demeye kalmadan araba yoluna boylu boyunca uzan. O arada ben onu kurtarmak için hamle yaptığımda, arkadan gelen bir 34 plakalı kapalı bir minibüsün ön tekerleği bisikletimin tam direksiyonu ezecekken durdu. Ben hemen onu yerden kaldırdım ve bana bakan araç sürücüsüne; “herhalde sıcaktı arabaydı, derken bayılı verdi, bir şeyi yok” diyerek teselli ettim. Arada sırada olsa da bisikletlerde böyle kendinden geçip, trafiğin bu dayanılamaz akışında ayakta durmakta zorlanıyorlar. Her neyse bu fasıl b izde bitecek gibi değil. Yürümenin bile zor olduğu bir ilçede olmak içinde cambaz gibi olacaksın. Her an her yerden bir araç çıkıp seninle dans edebilir. Aynı Cuma akşamı olduğu gibi. Akşam eve doğru gidiyorum. 15 Temmuz Şehitler caddesinde bisiklet yoluna geçeceğim amma orada bir santimlik yer yok park etmiş arabadan. Yolun sağında bile araç var. Yasak olmasına rağmen. Kaldırım zaten insan dolu. Araçların arasından sağa sola çarpmadan ara yola vardım. Bu ara yollarda aynen caddedeki gibi park ve araç trafiğinden farklı değil. Artık şu sorunu çözün veya ne olacak bu iş diye de çok yazıp çizmenin anlamı yok. Bisikletim sekteyi kalpten gitmeden bize huzur yok.