Erhan GÜNDOĞAR
Köşe Yazarı
Erhan GÜNDOĞAR
 

BEN DE OKULDAN KAÇARDIM

Ortaokulda okurken(şimdi yerinde yeller esiyor, tek katlı tren vagonları gibi uzun bir binaydı okulumuz) derslerim iyi sayılır ve okuldan kaçma pek aklımıza gelmezdi. O günlerde okullarda öyle boykot, miting, ders asma çok yoktu. Zaman 12 Eylül darbesinin az biraz önceleriydi. Ortaokul bitti ve ben yine bu okulun yanında olan yeni açılan Ticaret Lisesine kayıt oldum. Bulancak Lisesi eve uzak olduğu için burayı tercih ettim. Yoksa muhasebeci olacağımdan değil. Hatta aradan geçen onca zamana rağmen bir gün bile muhasebe işi yapmadım. Hayat beni başka yerlere süreklerken, muhasebeyi unuttum gittim. Ticarete okurken de ülkemizdeki siyasi durum gün be gün şiddetli bir hal alırken okulda dersler boykot ediliyor, mitingler yapılıyor ve günün büyük bir bölümü boş geçiyordu. Ders olan günlerde ise ha bire okuldan kaçanlar arasında yer alıyordum. Epeyce bir okuldan kaçmışlığım var. Kaçtım da, top oynamaya kaçtım. Zaten var olan dersin hocaları da, arkadaşları yanıma gönderir “derse girsin” diyerek haber ulaştırırdı. Öyle çok uzaklara gidemezdik. Okulun yanında top oynamaya uygun olan okul bahçesinde veya yolda kaçanlar ile top oynardık. Hoca aradı mı beni ve diğer arkadaşları kolayca bulurdu. Bu kaçmalarımız hiçte bir sıkıntı meydan getirmediği içinde eve falan haber gitmedi. Sonra 12 Eylül geldi ortalık tuz buz gibi oldu. Son bir dönemi kolay kolay okuyamadık ve 2 dersten kalarak mezun olduk. Tabii kaldığımız dersten imtihana girdik. Onları verdik ve tam bir yıl sonra diplomamı aldım. Niye 1 yıl sonra, diplomaya yapıştırılan resimde kravatım olmadığı için Ankara’dan geri dönmüş. Bu da ayrı bir hikaye aslında. Cinslik parayla değil yani! Okul bitti ve hep başka işler ile zaman geçti durdu. Spor hayatımın tam ortasına oturdu ve öyle kaldı. Bu aralar okuldan kaçan öğrenci sayısı artıyor, diye sözler duyunca bunlar aklıma geldi. Ne yapsın öğrenciler çok uzun bir süre salgın numarası ile okulun kapısına bile uğramadıkları için okulda olmak istememeleri çok tabiidir. Ben bu dönemde olsaydım bir daha okulun yüzüne bile bakmazdım. Sporcular yeni bir takıma gittiğinde nasıl intibak(uyum diyorlar buna)sağlayamaz ise aynı durum çıkar ortaya. Biraz kendi hallerinde bırakalım onları. Doğru yolu bulurlar merak etmeyin.                        
Ekleme Tarihi: 05 Kasım 2021 - Cuma
Erhan GÜNDOĞAR

BEN DE OKULDAN KAÇARDIM

Ortaokulda okurken(şimdi yerinde yeller esiyor, tek katlı tren vagonları gibi uzun bir binaydı okulumuz) derslerim iyi sayılır ve okuldan kaçma pek aklımıza gelmezdi. O günlerde okullarda öyle boykot, miting, ders asma çok yoktu. Zaman 12 Eylül darbesinin az biraz önceleriydi. Ortaokul bitti ve ben yine bu okulun yanında olan yeni açılan Ticaret Lisesine kayıt oldum. Bulancak Lisesi eve uzak olduğu için burayı tercih ettim. Yoksa muhasebeci olacağımdan değil. Hatta aradan geçen onca zamana rağmen bir gün bile muhasebe işi yapmadım. Hayat beni başka yerlere süreklerken, muhasebeyi unuttum gittim. Ticarete okurken de ülkemizdeki siyasi durum gün be gün şiddetli bir hal alırken okulda dersler boykot ediliyor, mitingler yapılıyor ve günün büyük bir bölümü boş geçiyordu. Ders olan günlerde ise ha bire okuldan kaçanlar arasında yer alıyordum. Epeyce bir okuldan kaçmışlığım var. Kaçtım da, top oynamaya kaçtım. Zaten var olan dersin hocaları da, arkadaşları yanıma gönderir “derse girsin” diyerek haber ulaştırırdı. Öyle çok uzaklara gidemezdik. Okulun yanında top oynamaya uygun olan okul bahçesinde veya yolda kaçanlar ile top oynardık. Hoca aradı mı beni ve diğer arkadaşları kolayca bulurdu. Bu kaçmalarımız hiçte bir sıkıntı meydan getirmediği içinde eve falan haber gitmedi. Sonra 12 Eylül geldi ortalık tuz buz gibi oldu. Son bir dönemi kolay kolay okuyamadık ve 2 dersten kalarak mezun olduk. Tabii kaldığımız dersten imtihana girdik. Onları verdik ve tam bir yıl sonra diplomamı aldım. Niye 1 yıl sonra, diplomaya yapıştırılan resimde kravatım olmadığı için Ankara’dan geri dönmüş. Bu da ayrı bir hikaye aslında. Cinslik parayla değil yani! Okul bitti ve hep başka işler ile zaman geçti durdu. Spor hayatımın tam ortasına oturdu ve öyle kaldı.

Bu aralar okuldan kaçan öğrenci sayısı artıyor, diye sözler duyunca bunlar aklıma geldi. Ne yapsın öğrenciler çok uzun bir süre salgın numarası ile okulun kapısına bile uğramadıkları için okulda olmak istememeleri çok tabiidir. Ben bu dönemde olsaydım bir daha okulun yüzüne bile bakmazdım. Sporcular yeni bir takıma gittiğinde nasıl intibak(uyum diyorlar buna)sağlayamaz ise aynı durum çıkar ortaya. Biraz kendi hallerinde bırakalım onları. Doğru yolu bulurlar merak etmeyin.        

               

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yildizhaber.com.tr sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.