Dünyada hata yapmayan insan yoktur. İnsanı insan yapan zaafları, eksiklikleridir. Hal böyle olunca yapılan yanlışın farkına varıp; özür dilemekte, karşı tarafın özrünü affetmekte erdemliktir. Asıl sorun, özür dilenen yanlışın tekrar edilip, edilmediğidir. Bazen değer verdiğiniz, el üstünde tuttuğunuz kişilere istemeden de ona güzellik yapıyorum düşüncesiyle de olsa kalplerini kırdığımız olur. Hata ve yanlış yapmaya ne kadar meyilliyiz. Yanlışları yaparken hep bir gerekçemiz var ama affedilmeyi dilerken, karşı tarafın cömert olmasını isterken de aynı şekilde ısrarlıyız. Yaşamda farklı özelliklere sahip insanlar vardır. Bazen verdikleri sözü unutabilirler. Yaptığı yanlışlardan hatalardan sonra pişmanlık duyar bu çok normal bir duygudur. Hiçbir insan istemez hata yapmayı, kimsenin kalbini bilerek kırmak bir insanın yapabileceği bir şey değildir. Ben buna inanır bunu söylerim. Hatalar bizler içindir. Yapıyoruz ve sonra üzülüyoruz. İnsanız çünkü biraz da vicdan sahibiysek bu üzüntü kat kat artıyor. Neden diye soruyorsanız kendinize neden ben bu hatayı yaptım keşke böyle yapmasaydım, kalbini kırdım sevdiğim insanın diyerek vicdan muhasebesi yapmak yakışır her saygın insana. Hata yapan insan duyduğu pişmanlık sonrasında bir daha hata yapmamaya çalışır. Yeryüzünde hata yapmayan insan yoktur. Önemli olan hatalarını kabul edip düzeltmek için göstereceği gayret ve titizliktir kişinin. Hata yaptığından şüphe eden kişi daima doğru yoldadır. Hatalar, yaşamın bir parçası, önemli olan bunu kabullenebilmek. Yaptığı hataya bir daha düşmemektir. Karşıdakinin güvenini yeniden kazanmaktır.