Geçtiğimiz Pazar günü Giresun’da arkadaşlarla Ayla filmine gittik.Gerçekten çok ama çok etkilendik.Hepimiz film boyunca ağladık desek inanır mısınız. İlk saniyesinden itibaren yakalıyor izleyeni ve film boyunca tek bir an bile sıkılmıyor, gözünüzü perdeden alamıyorsunuz.Kore Savaşı’na katılan Türk askerlerinden Astsubay Süleyman Dilbirliği’yle, savaşın ortasında ailesini kaybetmiş halde, korku içinde bulduğu ve Ayla adını verdiği Koreli küçük kızın gerçek hikayesinden uyarlanması, kahramanlarının hâlâ yaşıyor olması etkisini daha da çok arttırıyor. Süleyman Astsubay rolünde İsmail Hacıoğlu ve filmin tüm duygusallığı içinde izleyiciyi beklenmedik anlarda güldüren Ali rolünde Ali Atay’ın performanslarını anlatacak kelime bulamıyorum! Her ikisi de ülke  çapında oyuncular olduklarını filmin her anında ispatlıyorlar. Murat Yıldırım kendi rolünde harikalar yaratıyor. Filmin büyük bölümünde konuşmadan sadece mimikleriyle, bakışlarıyla Ayla’ya hayat veren çocuk oyuncunun performansı muazzam... Usta sanatçılar Çetin Tekindor, Meral Çetinkaya ve Altan Erkekli’yi izlemenin tadı bambaşka... Oyunculukların hepsinden bahsetmeye kalkarsak sonu gelmez, değerli isimlerden oluşan dev bir ekip var ve her biri öylesine doğal oynuyor ki, film izlediğinizi unutuyorsunuz. Süleyman Astsubay’la Koreli Ayla’nın hikayesini sanki gerçek hayatta bir köşeden izliyormuşum gibi htim.Kurgusu, zaman geçişleri, Hollywood kalitesindeki görüntüleri, savaş sahnelerinin gerçekçiliği, Fahir Atakoğlu imzalı müzikleri, A’dan Z’ye nakış gibi işlenmiş tüm ayrıntılarıyla ‘Ayla’ filmi gurur duyulacak bir yapım.  Filmin sonunda gözyaşlarımızı tutamadık; bu dokunaklı hikayenin gerçek kahramanlarını, filmde gördüğümüz sahnelerin, gerçek hayatta yaşandığı anları görmek beni duygu yoğunluğundan tam anlamıyla perişan etti. Tüm hayatım boyunca beni en çok etkileyen filmlerden biri oldu. Ve tabii ki savaş mağduru küçücük bir çocuğun (ki Ayla, Süleyman Astsubay’la karşılaştığı için şanslıymış) hikayesine şahit olurken, bugün dünyadaki savaş mağduru çocukları da düşünmeden edemiyor insan. Bizim izlemeye bile dayanamadığımız hayatlar şu anda hâlâ yaşanıyor. Keşke bütün bu hikayelerin sadece film konularından ibaret olduğu bir dünyada yaşasaydık...