Geçmiş olsun İstanbul. Geçmiş olsun insanlık. Geçmiş olsun Türkiye..   İstanbul. Koca şehir. Tarihi şehir. Sanatın şehri. Kültürün şehri. Şarkıların,türkülerin,şiirlerin,romanların ,eğlencelerin şehri. Filmlere konu olan şehir. İstanbul. Ekonominin ,ticaretin şehri. Siyasetin şehiri.   İstanbul . Anadolu da yaşayanların, Her yaştan insanın ,bir kere de olsa ,mutlaka gidip,gezip,gördüğü şehir. Görenlerin, Az yada çok, Uzun kısa, bir köşesinde bir dönem yaşayanların , Yeni kuşaklara ,eskilerin sürekli hikayelerini anlattığı şehir..   İstanbul, Kanunsuz şehir. Gücün şehri. Her ülkeden kaçıp gelenlerin,ortalıkta serbestçe dolaştığı, Mahallelerinde, Sokak çetelerinin cirit attığı şehir..   İstanbul. Emek hırsızlığının zirve yaptığı, Sömürünün,hırsızlığın,çalma çırpmanın hikayelerinin yazıldığı, Haksız kazancın betona dönüşüp, Gökdelenlere,rezidanslara evrilip Gökyüzüne tırmandığı şehir..   İstanbul. Açlığın,yokluğun ,yoksulluğun şehri. Varoşlarında, Gecekondularında yaşayan, Başını sokacak ev bulamayan ailelerin üst üste yaşadığı, Islak,nemli,kirli puslu şehir..!   İstanbul. Umudun ,hayallerin şehri. Aşkların,sevdaların şehri.   İstanbul. —Taşı toprağı altın dediler, Yalan söylediler. Yaptılar,yıktılar, Soydular soğana çevirdiler, Ne çokta değiştirdiler ,dönüştürdüler seni. Nasıl da kıydılar sana. En yetkilisi bile ne dedi; —“Bizim de suçumuz var !, Yazık ettik bu şehire”   Ah İstanbul, Adın,resimlerde,romanlarda,şiirlerde,filmlerde,şarkılarda türkülerde kaldı. Sana artık , ”Ah İstanbul değil, —Vah İstanbul ,demek lazım. Vah İstanbul, Efsane şehir ,seni bitirdiler. Yazık oldu sana. Deprem,ev  mi yıkar,adam mı öldürür. Onu ,adına insan denen ,aç gözlü  hırsız,yaratıklar yapar.. Vah İstanbul !, Geçmiş olsun  bir kez daha..