Sevgili okurlar… Hafta sonu hem iktidar partisi olan AK Parti hem de ana muhalefet olan CHP milletvekilleri ile kamp yaptılar. Bu kamplarda Milletvekilleri, Genel Başkanları ile daha yakın görüşme olanağı sağlayarak parti grupları olarak genel değerlendirmeler yapıldı. Bizim baktığımız nokta çok açık. İki parti liderinin konuşma saatleri üzerine çıkan anlaşmazlık. Genel başkanları tarafından yapılan kamp açılış konuşmalarının saatleri ayarlanmış. İki parti anlaşmaya varmış. Sizce de bu işte bir gariplik yok mu? Bence var… Nasıl mı? Anlatayım. Biz Türkiye olarak demokrasinin var olduğuna inandığımız bir ülkede yaşıyoruz. Halkın çoğunluğu diyor ki; Konuşarak anlaşın… Ama bizimkiler ne yapıyor. Geçiyorlar kürsüye… O ona sallıyor, Öteki berikine sallıyor. Diyoruz ki, Konuşun kardeşim… İktidar iktidarlığını, Muhalefet muhalefetliğini yapsın. Yok hemşerim. Sürekli bir kavga hali… Tamam… Toplum olarak belki bu tür hadiseler bizde prim yapıyor olabilir. Ama gerçek manada bizim konuşmaya ve uzlaşmaya ihtiyacımız var. Galiba farkında değil kimse… Ülkemizin kavga ile değil, Sükûnetle yönetilmeye ihtiyacı var. Siz ne kadar tartışırsanız tartışın, Sorun çözülmüyor. Kamera önünde birbirinize sallıyorsunuz. Kamera arkasında makara yapıyorsunuz. Ekrana çıkınca kükrüyor, Ekran olmayınca havadan sudan bahsediyorsunuz. Neden bu ülkenin sorunlarını yüz yüze konuşmayı denemiyorsunuz. Sözüm hem iktidara hem de muhalefete… Her zaman söylüyoruz. İyi iktidar olabilmek için iyi muhalefet olması gerekir. Ama anlayamıyorum. Biz televizyonlarda tartışma ortamları yaratılsın, Tartışılarak sonuca varılsın diyoruz. Karşı karşıya gelmeden, Siz çıkıp birbirinize sallıyorsunuz. Bu ülkenin kavgaya ya da boş lafa değil. Oturup konuşulup anlaşmaya ihtiyacı var. Toplumu da kavgacı hale getirdiniz. Yeter artık… Aklınız başınıza alın…