Necdet DERVİŞOĞLU
Köşe Yazarı
Necdet DERVİŞOĞLU
 

Yetim Şehir

Ben merak ediyorum. Bu şehirde kaç kişi yaşıyoruz. Gerçek nüfusumuz ne kadar, Yazın ,bu şehirde kaç kişi oluyoruz. Bunları bilen varsa lütfen söylesin. Açıkçası, ben bilmiyorum. Bazen öyle karamsar bir duyguya kapılıyorum ki,anlatamam.. Sanki,ruhunu kayıp etmiş bir yerde yaşıyorum gibi bir hisse kapılıyorum. Düşünüyorum; Bir yabancı olarak bu şehire girsem, Ailecek oturup akşam yemeği yemek, dinlenmek, yola devam etmek istiyorum. Bana , denizin kıyısında olan bu şehirde bir Restaurant gösterin lütfen. Maalesef yok. Restaurantı olmayan bir şehirdeyiz. Peki,Bulancak ‘da yaşayan bunca insanın böyle bir ihtiyacı yok mu.? Olmaz olur mu. Bu ihtiyacı nasıl gideriyorlar dersiniz. Akşam olunca,veya hafta sonu Ordu ve Giresun Restaurantlarını gezin, bakın oralarda en çok nerden gelen müşteriler var.   Parkımız var mı dersiniz, Şöyle,ailemizle oturup ,çay kahve içip,dinleneceğimiz,sohbet edeceğimiz yer. Bence yok, Var diye aklınızdan geçirdiğiniz yerlere gitmek için, Cüzdanınız bir hayli kalın olacak. Halkın gireceği yerler, yok. Olanıda söküp, otopark yapıyorlar.   Şehirde öyle çok araba var ki, Yürümek için yer bulana helal olsun. Trafik ışıkları filan yetmiyor. Hele, sabah ve akşam saatleri, yürümek bile zor.   Her yer beton oldu. Şehir nefes alamıyor. Ticaret hayatı zaten bitik durumda. Esnaf, biran önce akşam olsa da kapatıp eve gitsek havasında. Hiç aklınıza gelmiyor mu, Bunca insan akşam olunca evine kapanıyor. Saat beşten sonra şehir boşalıyor Bu kadar insan evde ne yapıyor. Ne yapacak Of, puf, sıcak, nem, ter ..! Biraz da sivrisinek..
Ekleme Tarihi: 13 Temmuz 2021 - Salı
Necdet DERVİŞOĞLU

Yetim Şehir

Ben merak ediyorum.

Bu şehirde kaç kişi yaşıyoruz.

Gerçek nüfusumuz ne kadar,

Yazın ,bu şehirde kaç kişi oluyoruz.

Bunları bilen varsa lütfen söylesin.

Açıkçası, ben bilmiyorum.

Bazen öyle karamsar bir duyguya kapılıyorum ki,anlatamam..

Sanki,ruhunu kayıp etmiş bir yerde yaşıyorum gibi bir hisse kapılıyorum.

Düşünüyorum;

Bir yabancı olarak bu şehire girsem,

Ailecek oturup akşam yemeği yemek, dinlenmek, yola devam etmek istiyorum.

Bana , denizin kıyısında olan bu şehirde bir Restaurant gösterin lütfen.

Maalesef yok.

Restaurantı olmayan bir şehirdeyiz.

Peki,Bulancak ‘da yaşayan bunca insanın böyle bir ihtiyacı yok mu.?

Olmaz olur mu.

Bu ihtiyacı nasıl gideriyorlar dersiniz.

Akşam olunca,veya hafta sonu Ordu ve Giresun Restaurantlarını gezin, bakın oralarda en çok nerden gelen müşteriler var.

 

Parkımız var mı dersiniz,

Şöyle,ailemizle oturup ,çay kahve içip,dinleneceğimiz,sohbet edeceğimiz yer.

Bence yok,

Var diye aklınızdan geçirdiğiniz yerlere gitmek için,

Cüzdanınız bir hayli kalın olacak.

Halkın gireceği yerler, yok.

Olanıda söküp, otopark yapıyorlar.

 

Şehirde öyle çok araba var ki,

Yürümek için yer bulana helal olsun.

Trafik ışıkları filan yetmiyor.

Hele, sabah ve akşam saatleri, yürümek bile zor.

 

Her yer beton oldu.

Şehir nefes alamıyor.

Ticaret hayatı zaten bitik durumda.

Esnaf, biran önce akşam olsa da kapatıp eve gitsek havasında.

Hiç aklınıza gelmiyor mu,

Bunca insan akşam olunca evine kapanıyor.

Saat beşten sonra şehir boşalıyor

Bu kadar insan evde ne yapıyor.

Ne yapacak

Of, puf, sıcak, nem, ter ..!

Biraz da sivrisinek..

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yildizhaber.com.tr sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.