Evet, bugün insanlıkla başlayacağım yazıma.
İnsanlar neden bu kadar çıkar peşinde oldular?
Herkes bir şeyler kapma peşinde.
Herkes daha çok kazanma peşinde.
Herkes bir birilerinin ayağının altını eşme peşinde.
Nedir bu bencillik…
Nedir bu hep bana, hep banacılık…
Şimdi duyar gibiyim ki, kimileri; tabiî ki herkes kazanmak ister, herkes önce kendini düşünür…
Aksini söyleyen mi var? Bizim demek istediğimiz işin aşırısı.
Bırakın bazı işleri de işin erbaplarına…
Her işi ben bilirimciliği bırakın birazcık olsun.
Hani eskiden Almanya ya gitmek için adamlar evini yerini satıp hatta iş yerlerini kapatıp varını yoğunu harcadı o yolda.
Çünkü oranın parası daha değerliydi.
Oradaki işin ne olduğunu bilmeden, buradaki iş yerini kapatıp, daha çok kazanmak iş yerini kapatıp, daha çok kazanmak için o yollara başvururlardı.
Eskiden siftah eden bir dükkâncı,müşterisine ikinci malı da komşu dükkândan almasını tavsiye edermiş.
Şimdikilere bu bir masal gibi geliyor.
Müşteri dükkânını boşaltsa komşusuna zırnık koklatmaz.
Anlayanlar ne demek istediğimi anlarlar.
Kalın sağlıcakla…